“ေမေမ့အတြက္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္”

                  “ေမေမ့အတြက္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္”


ငါးဖယ္ငါးဆုပ္ ဟင္အိုးကို....နံနံပင္ေလးအုပ္ျပီး…ဂက္စ္မီးဖိုေပၚကခ် …။
မုန္ညင္းရြက္နဲ့ပုဇြန္ဆိတ္ေလး ကိုအစိမ္းေၾကာ္ေၾကာ္…ျပီးေတာ့..ထမင္း  ဟင္း
ခ်က္ျခင္းအလုပ္ျပီးပါျပီ…..။
               ဆြမ္းေတာ္ကပ္ဖို့..
ဆြမ္းဟင္းျပင္ျပီး မီးဖိုခန္းေဘးတံခါးကို…ပိတ္ဖုိ့
လုပ္ရပါတယ္။တံခါးပိတ္မလို့လုပ္ေတာ့…ဘာရယ္မဟုတ္..တဘက္ျခမ္း…..
တိုက္ခန္းေတြရဲ့  အေပၚမွေအာက္သို့ဆင္းတဲ့ ….အေရးေပၚ…(Emergency)
ေလွကားကို…အၾကည့္တစ္ခ်က္ေရာက္မိပါတယ္…..။အေရးေပၚေလွကားရဲ့
ေအာက္ေျခပိုင္းက…ေျခနင္းျပား( 5)ခုေလာက္မွစရ် ္ …သံေခ်းတက္ျပီး…
ျပတ္က်ေနပါတယ္…။စိတ္ထဲမလဲ…“““ဟယ္……ဒုကၡပါပဲ..””  ။
““အေရးေပၚေလွကားပါဆိုမွ..အေလ်ာ္ေပးရမဲ့ေလွကား…ျဖစ္ေနပါေပါ့လား””
ဟုစိတ္မသက္မသာေတြးလိုက္မိပါတယ္….။
                      အဲအေတြးက  အဲေနရာမွာတင္ရပ္သြားပါတယ္…။
မရပ္လို့ကလဲမရ….။ဒီေန့….ဘုရားကိုလိုက္ပို့ေပးဖို့..တစ္၀မ္းကြဲ
ေမာင္ေလးကိုအပူကပ္ထားရတာက  ရွိေနေသးတာကိုး…ေလ..။
““ ဒီေေန့တေပါင္းလျပည့္ေန့.. ေမေမ့ေမြးေန့ပါ”””အဲေၾကာင့္ဘုရား
သြားခ်င္ေနတာပါ….။အခုပဲ…မနက္ 9း30  ရွိေနပါျပီ…။ဆြမ္းေတာ္ကပ္
ေရခ်ိဳးျပီးခ်ိန္မွာ…ေမာင္၀မ္းကြဲ  အငယ္ေကာင္ေရာက္လာပါေတာ့တယ္..။
    ခဏေစာင့္ခိုင္းထားျပီး…မိန္းကေလးတာ၀န္ေက်ေအာင္..သနပ္ခါး
လူးလိုက္ပါတယ္…။အလွေတာ့တခါမွမျပင္ဘူးတာပါ…။မလွခ်င္လို့
မဟုတ္ရပါ…။အလွမျပင္တတ္တာနဲ့…ျပင္စရာ ပစၥည္း မရွိ  မ၀ယ္ထားနိုင္လို့ပါ။
ေနေရာင္ဒဏ္ ကာကြယ္တယ္ဆိုတဲ့…ခရင္မ္ေလး  ဘာေလးေလာက္ေတာ့
့၀ယ္ျဖစ္ပါတယ္…။ရွိတာေလးနဲ့  သန့္သန့္ရွင္းရွင္း ေနဖို့အျမဲအေလးထားပါတယ္။
“““အလွျပင္ ပစၥည္းမရွိတဲ့မိန္းကေလးေတြသာ   စစ္မႈထမ္းရမယ္ဆိုလို့ကေတာ့
က်ြန္မက….ေရွ့တန္းစစ္ေျမျပင္ကေတာင္ျပန္ရမယ္မထင္ပါ….။””ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
အဲဥပေဒမရွိေသးတာပဲေတာ္ေသးတယ္လို႔”””ေတြးေနမိျပန္တယ္…..။
                ေပါက္တတ္ကရေတြေတြးေနစဥ္….အိမ္ေရွ့ခန္းက….  ေမာင္ေလးက
လွမ္းေအာ္ပါေတာ့တယ္….။“““မမ   ျမန္ျမန္လုပ္ေလ …..
ေနာက္က်ေနျပီတဲ့ေလ…။က်ြန္မစိတ္ထဲကလဲ ““ ဟုတ္ပါရဲ့”””ဟု
ေတြးျဖစ္ပါတယ္….။ဒါေပမဲ့….ပါးစပ္ကေတာ့…အမၾကီးအမိအရာ…“““ဟဲ့..
ၾကာလို့မေစာင့္ခ်င္သြား…..ငါ့ဘာသာ  ငါသြားမယ္…နင္ဆရာ
မလုပ္နဲ့…လို့ျပန္ေအာ္လိုက္ပါတယ္…..။
                  ျပီးေတာ့အ၀တ္လဲ…မ်က္ခံုူးေပၚကသနပ္ခါးေတြကို..ဘီးအသြား
နဲ့ႏွစ္ခ်က္…သံုးခ်က္ျခစ္…။ဘီးက်ဲနဲ့  ဆံပင္ကို ( 5 )ခ်က္ေလာက္အျမန္
ဆြဲခ်လိုက္တယ္…။ဘီးဖီးတဲ့  အရွိန္ေၾကာင့္က်ြတ္က်သြားတဲ့ဆံပင္ေလးေတြက
“““ဟင္း…သူ့စိတ္ၾကီးပဲတဲ့..ငါတို့လဲဘာမေျပာ….ဘာမလုပ္ပဲနဲ့  လို့”””ျပန္ေျပာ
ေနသေယာင္….။ဒါေပမဲ့သူတို့ကို   ဂရုမစိုက္အား….။သူတို့ကိုကပ်ာကယာ
ေကာက္ျပီး  အမႈိက္ပံုးထဲထည့္….။ေနာက္ဆံုး… ဘီဒိုကမွန္ထဲမွာ   ကိုယ့္
ကိုယ္ကို  တစ္ပတ္လွည့္ျပီး..ၾကည့္လိုက္ပါတယ္…..။မလွတာကလြဲလို့……
ဘာမွေျပာစရာမရွိ…။ကြက္တိပဲ…။ဒါနဲ့ပဲ … ညကထဲကျပင္ထားတဲ့…အိတ္ေလး
လြယ္ျပီးအျပင္ထြက္လာတယ္…။ေမာင္ငယ္  ကမ်က္ႏွာရႈံုမဲ့ျပီး……
ထြက္လာေတာ့လဲဒီၤပံုပဲတဲ့….““““ေအးေလ…ငါကဘယ္သူ့ပံုနဲ့  ထြက္လာပါ့မယ္
လို့   နင့္ကိုေျပာထားလို့လဲလို့ဆိုေတာ့””””သူကသီခ်င္ေကာက္ဆိုတယ္….
“““ငါ့ဘက္ကမွာယတာပါတဲ့….”””
                 အဲလိုနဲ့…ေမာင္နွမေတြ…သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္အိမ္ကေနထြက္ခဲ့ၾကပါတယ္..။
ကားမွတ္တိုင္ေရာက္ေတာ့….ကားက သိပ္ေစာင့္စရာမလို….။ခဏနဲ့ေရာက္လာပါတယ္…။
ကားေပၚတက္လိုက္ေတာ့..ေနရာကမရ…လက္ကိုင္ကြင္းေလး ကိုင္ထားျပီးရပ္ေနရပါတယ္
………..။စိတ္ထဲမွာလဲ….ထိုင္စရာေလးရရင္  ေကာင္းမယ္လို့…ေတြးေနတုန္း
(2)မွတ္တိုင္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ …ေဘးကတစ္ေယာက္…ဆင္းသြားသျဖင့္
ထိုင္စရာရပါျပီ…။ဒါေပမဲ့  စိတ္ကဒီေနရာတင္မရပ္…မေရာင့္ရဲမတင္းတိမ္နိုင္
….ျပတင္းေပါက္ ေလးေဘး
ရရင္ေကာင္းမယ္ဆိုတဲ့..........အေတြးက၀င္လာျပန္ပါတယ္..။
ေတြးေနတုန္း …ေနာက္မွတ္တိုင္ေတြမွာ…လူေတြထပ္တက္လာျပန္ေတာ့  က်ပ္ညပ္
လာပါေတာ့တယ္…။ထိုင္ေနတဲ့  ကိုယ္ေခါင္းေပၚ.....ရပ္ေနတဲ့သူေတြရဲ့  ျခင္းေတြ……
  အိတ္ေတြ..... လာလာထိသျဖင့္စိတ္ကတိုခ်င္ေနပါတယ္…။
                   တစ္ဖက္ကလဲ…ေမေမ့တြက္ဘာ““ေမြး ေန့လက္ေဆာင္ေပးရမလဲ”””
ဆိုတဲ့  အေတြးက ရွိေနျပန္ပါတယ္…ေမေမ  ကနယ္မွာက်န္ေနတာပါ….။
ေယာဂီေရာင္ လံုခ်ည္ေလး၀ယ္ေပးရေကာင္းမလား…။ဘာလား…။ညာလား….
နဲ့…အေတြးေတြက  မျငီမ္မသက္….။
   ေမာင္ေလးျဖစ္သူကေတာ့…ဘာတခြန္းမွမေျပာပါဘူး….။ျငိမ္ေနပါတယ္…
သူ့ဘက္ကလဲ…စိတ္မထင္ရင္မထင္သလို..ေအာ္တတ္တဲ့ အမျဖစ္သူရဲ့..
ရန္ကေအးရာေအးေၾကာင္း..ဘုရားအာရံုျပဳေနတယ္ထင္ပါတယ္….။အဲဒါကိုလဲ
မဆီမဆိုင္  စိတ္တိုလိုက္ေသးတယ္….အဟင္း…။
                   ဆင္းရမဲ့မွတ္တိုင္ အေရာက္ ေမာင္ႏွေတြကားေပၚကဆင္းလိုက္ပါတယ္…။
အဆင္းမွာ…..ေနာက္ကတေယာက္…. ကက်ြန္မဖိနပ္ကို နင္းသလိုျဖစ္ေတာ့….
ေရွ့ကို  ဟပ္ထိုးလဲက်မလိုျဖစ္သြားရပါတယ္…။ရွက္ရွက္နဲ့   လူကထူပူေနသြားျပီး….
ေဒါသကတစ္ကိုယ္လံုးကို….ပ်ံ့ႏွံ့ သြားပါတယ္….ဒါေပမဲ့…ဘာမွမတုန့္ျပန္ေပမဲ့
လူကေဒါသေၾကာင့္  အလိုမက်သလို  ျဖစ္ေနပါတယ္….။
               ဘုရားေပၚေရာက္ေတာ့…ပန္းလွဴ ၊ ဆီမီးလွဴ ၊ ေရလွဴ
စသျဖင့္ေမေမအတြက္     ေကာင္းမႈေတြျပဳလုပ္ေပးပါတယ္…..။
အလွဴခံ ဌာနမွာ  …ေဖေဖနဲ့ေမေမ  အမည္နဲ့ အလွဴေငြထည့္….။
ျပိီေတာ့   ေမေမေမြးေန့ေထာင့္မွာ ဘုရားရွစ္ခိုးဖို့  ေနရာယူ…
..လိုက္ပါတယ္…။
                ငါးပါးသၤီလယူ   ပုတီးစိပ္ျပီး… အမ်ွေ၀…ျပီးေတာ့….
  ေမေမအတြက ဆုေတာင္းေပးပါတယ္…။““ဒီေန့ ျပဳရတဲ့…ေကာင္းမႈ
ကုသိုလ္ေၾကာင့္…ေမေမ က်န္းမာပါေစ..။ခ်မ္းသာပါေစ…။
လိုတိုင္းတရနိုင္ပါေစ…စသျဖင့္ဆုေတြေတာင္းျပီး…ေနာက္ဆံုး
ဗုဒၶဘာသာ၀င္တို့၏ထံုးစံ  ...အတိုင္းနိဗၺာန္ခ်မ္းသာရရပါလို၏”””
ဟုေသာဆုေတာင္းေနရာအေရာက္တြင္မေတာ့….က်ြန္မသူငယ္ခ်င္းေရးသားတဲ့


ဘာေလာ့ေလးက အာရံုထဲ၀င္လာပါတယ္……...။
““ရိုးရွင္းစြာေနထိုင္မႈ ””တ့ဲ …….ေလဘေလာ့ေလးထဲမွာသူေရးထားတာက......


        *****ေလာကတြင္ လူသားမ်ားသည္ ခ်မ္းသာျခင္း ဆင္းရဲျခင္း ႏုပ်ိဳျခင္း အိုမင္းျခင္း
          ေမြးဖြားျခင္း ေသဆံုးျခင္း မျမဲျခင္းတရားေတြနဲ႔
            မမွ်တတဲ႔၀န္ေတြထမ္းၾကရျပီး ရွင္သန္ေနၾကရတာပါ ဆင္းရဲသားေတြဟာလည္း မိုးလင္းမွမိုးခ်ဳပ္                            အသက္ေသြးေခြ်းေတြနဲ႔ရင္းျပီး......ရွာေဖြရ......
       *****     ရရွိထားတဲ႔စည္းစိမ္ဥစၥာပကာသန ရာထူးဌာနႏၱရေတြ ေလ်ာ့က်သြားမွာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားမွာ
         အျမဲပူပန္စိုးရိမ္ေနရသူေတြပါ     ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လူသားေတြဟာ စိတ္ခႏၶာေတြ ေလာင္ကြ်မ္းပ်က္စီးေနၾကရပါတယ္........
  *****           ဒီလိုျဖစ္ပ်က္ရတဲ႔အေၾကာင္းရင္းအေျခခံေတြကေတာ႔ ေလာဘဆိုတဲ႔ လိုခ်င္တပ္မက္မႈ ေဒါသဆိုုတဲ႔ ရန္လိုျငဴစူမႈ    ေမာဟဆိုတဲ႔
မသိမႈအမိုက္ေမွာင္ေတြက ဖိစီးႏိွပ္စက္ေနတဲ႔ အနီးကပ္ရန္သူေတြပါ....
       **************************************************************************
***************************************************************စသျဖင့္...
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့.......သူငယ္ခ်င္းက.ဘေလာ့ေလးကိုအဆံုးသတ္ထားပါတယ္.......
********တကယ္ေတာ႔ ကြ်ႏု္ပ္တို႔လူသားေတြအတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္
          ေတြဟာ သိပ္မမ်ားလွပါဘူး ကိုယ္လိုုသမွ်လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္ခ်င္မႈေတြ သံုးစြဲမႈေတြေလွ်ာ႔ခ်ျပီး မိမိရဲ႕စိတ္ကို ခ်ိဳးျခံေျခြတာ     တင္းတိမ္ေရာင္႔ရဲျခင္းဆိုတဲ႔ ေဆး၀ါးေတြနဲ႔ ကုသရမွာျဖစ္ပါတယ ္မိမိကိုတိုင္ကေတာ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြရရွိေအာင္ၾကိဳးစားေနရမွာပါပဲ ဒီလိုသာလိုက္နာက်င္႔သံုးႏို္င္မယ္ဆိုရင္ မိမိဟာ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုခ်မ္းသာနဲ႔ ယခုဘ၀ ေနာင္လာမယ္႔ဘ၀ဘ၀ေတြေတြထိ သုခခ်မ္းသာအတိနဲ႔ ေအးခ်မ္းစြာရွင္သန္ေနထိုင္ ဘ၀ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းႏိုင္မွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ......တဲ့ေလ.....။
                       “““ဟုတ္ပါရဲ့…ငါ့ဆုေတာင္း   ကအဆင့္ေတြေက်ာ္ေနတာပါေပါ့လား….။
“““အိမ္ကေနဘုရားေရာက္သည္ထိ  ငါ့မွာ…ေလာဘ  ၊ ေဒါသ ေတြနဲ့လာခဲ့တာ…။
မတင္းတိမ္ မေရာင့္ရဲျခင္းေတြက …ငယ္ကေပါင္းခဲ့တဲ့  ငယ္ေပါင္ေတြလိုမခြဲမခြာ…။
သီးမခံခ်င္တဲ့စိတ္နဲ့….ေ၀ခြဲမရတဲ့…ေမာဟတ၇ားေတြကို..အရံလူေတြ  ..အျဖစ္နဲ့…
ေခၚလာခဲ့ေသးတာ..။

                 ခုေမေမ့တြက္  အေရးၾကီးဆံုး “““ေမြးေန့လက္ေဆာင္ ””အျဖစ္
ေတာင္းေပးတဲ့   ဆုေတာင္းမွာကိုက..ေလာဘသံေတြ  ကပ္ေနပါေပါ့လား….။
“““အို….ဘုရား….ဘုရား…ငါ့ဆုေတာင္းေတြက …မနက္ခင္းဆီက   ငါျမင္ခဲ့ရတဲ့
အေရးေပၚေလွကားလိုပါပဲလား…..။အေျခမခိုင္ပဲ….အထက္သို့တက္ဖို့ 
လုပ္ေနသလိုပါပဲလား”””လို့ေတြးမိပါျပီ…။ပုထုဇဥ္လူသားတိုင္း … သစၥာသိျမင္
နိဗၺာန္၀င္နိုင္ဖို့ …အေျခခံအုတ္ျမစ္က   ““ရိုးရွင္းစြာေနထိုင္မႈ””ပါလားလို့
နားလည္လာပါတယ္…။တျပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ…ကားေပၚမွာစဥ္းစားလို့့မရတဲ့
“““ေမေမ့တြက္ေမြးေန့လက္ေဆာင္”””ဘာေပးရမယ္ဆိုတာကို…..
ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္လိုက္…..…သိလိုက္ပါျပီ….။
                     ဒါေၾကာင့္က်ြန္မ “““ေမေမ့အတြက္ ေမြးေန့လက္ေဆာင္”””
ဆုတစ္ခုေတာင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္….။
“““““ေမေမ ဘ၀မွာရိုးရွင္းစြာရွင္သန္ေနထိုင္နိုင္ပါေစ”””ထိုအေျခခံတရားမ်ား
ျပီးျပည့္စံုလ်က္…သစၥာေလးပါး  ျမတ္တရားကို က်င့္ၾကံ  အားထုတ္နိုင္ပါေစ…..။


                                              လမင္းေမ…
                                                   ကိုယ္တိုင္ေရး…